Laatst sprak ik met Jamiel, een Egyptenaar die jarenlang bij Broeder Andrew in Salt heeft gewerkt. Hij zei al snel: “I really miss him”. En ik antwoordde met de zin die ik nog steeds vaak hoor als het over Broeder Andrew gaat: “Ik mis hem ook nog steeds”. Vandaag zou hij 75 jaar geworden zijn. Het is alweer bijna vier jaar geleden dat hij is overleden…

Op een van onze vele tripjes in Jordanië vertelde Broeder Andrew altijd wel weer een van zijn mooie verhalen. En vaak zei hij dan: “Wij staan op schouders van reuzen”. Daarmee bedoelde hij dat we veel te danken hebben aan degenen die ons zijn voorgegaan, als dienaar van Jezus Christus en daarin uitzonderlijke prestaties hebben geleverd waar wij verder op mogen bouwen.

Broeder Andrew is nu zelf zo’n ‘reus’ voor de generatie die na hem op haar eigen manier mag voortbouwen op wat hij heeft neergezet. Dan doel ik bijvoorbeeld op het werk van Ahlam met haar team om de Jordaanse Gebarentaal in een online woordenboek beschikbaar te maken. Maar zeker ook op de zomerkampen van de dovenclub Peace Dove for the Deaf, die in Jordanië en Egypte het evangelie toegankelijk maakt voor doven. En ook de samenwerking en uitwisseling tussen medewerkers van de Jordaanse Hoge Raad voor de Rechten van Mensen met Beperkingen mag in dit rijtje niet ontbreken.

Broeder Andrews humor had eveneens grote proporties. Zo kon hij het niet laten om zijn wandelstok te verwisselen met de herdersstaf bij dit beeldje van zijn geliefde ‘Timmerman’… Stichting The Carpenter’s Son viert dit jaar haar lustrum. We hebben mogen voortbouwen op Broeder Andrews werk en zien dat het gezegend wordt. Want al staan we op schouders van reuzen, er is er Één die de wereld draagt: Jezus Christus. Vanuit zijn voorbeeld diende Broeder Andrew, mogen wij ons werk doen en mag ook u (mee)werken.

Namens het bestuur reuze bedankt voor uw betrokkenheid!

René Kolsters